Minyak sayuran kitar semula

Minyak sayuran kitar semula, juga dikenali sebagai minyak sayuran terpakai (Used vegetable oil, UVO), minyak sayuran sisa (WVO), minyak masak terpakai (Used Cooking oil, UCO), [7] atau gris kuning (dalam pertukaran komoditi), diperoleh daripada perniagaan dan industri yang menggunakan minyak untuk memasak.

Setakat tahun 2000, Amerika Syarikat mengeluarkan lebih daripada 11 bilion liter (2.9 bilion gelen) minyak sayuran kitar semula setiap tahun, terutamanya daripada penggoreng dalam industri di kilang pemprosesan kentang, kilang makanan ringan dan restoran makanan segera. Jika kesemua 11 bilion liter itu boleh dikitar semula dan digunakan untuk menggantikan jumlah petroleum yang setara dengan tenaga (kes yang ideal), hampir 1% daripada penggunaan minyak AS boleh diimbangi [8]. Menggunakan minyak sayuran kitar semula sebagai pengganti bahan api terbitan petroleum standard seperti petrol akan mengurangkan harga petrol dengan memelihara bekalan petroleum.

Minyak sayuran dara

Minyak sayuran dara, juga dipanggil minyak tumbuhan tulen atau minyak sayuran lurus, boleh diekstrak daripada tumbuhan semata-mata untuk digunakan sebagai bahan api. Berbeza dengan minyak sayuran terpakai, minyak sayuran dara bukan hasil sampingan industri lain, dan dengan itu prospeknya untuk digunakan sebagai bahan api tidak dihadkan oleh kapasiti industri lain. Pengeluaran minyak sayuran untuk digunakan sebagai bahan api secara teorinya dihadkan hanya oleh kapasiti pertanian sesuatu ekonomi. Walau bagaimanapun, berbuat demikian menjejaskan bekalan kegunaan lain minyak sayuran tulen.